नलचे भूतकाळ आणि वर्तमान जीवन

इस्तंबूलमध्ये 16 व्या शतकात प्रथम वास्तविक टॅप्स दिसू लागले. नलच्या आगमनापूर्वी, पाणीपुरवठ्याच्या भिंती प्राण्यांच्या डोक्यावर असलेल्या “स्पॉट्स” ने भरल्या गेल्या, सामान्यत: दगडापासून बनविलेले आणि काही प्रमाणात, धातू, ज्यामधून पाणी लांब, अनियंत्रित प्रवाहांमध्ये वाहते. पाणी वाया घालवणे टाळण्यासाठी आणि जलसंपत्तीची नेहमीची कमतरता सोडविण्यासाठी नल विकसित केली गेली. चीनमध्ये, प्राचीन लोकांनी बांबूच्या जोड्यांमध्ये टॅप केले आणि नंतर नद्या किंवा माउंटन स्प्रिंग्जमधून पाणी आणण्यासाठी त्यांच्यात एकामागून एक सामील झाले, ज्याला प्राचीन नलचे मूळ मानले जाते. रिपब्लिक ऑफ चायना पर्यंत, नल हळूहळू लहान होत चालले होते आणि आधुनिक नळांपेक्षा ते फारसे वेगळे नव्हते.

याला टॅप का म्हटले जाते, आजपर्यंत बर्‍याच कथा फिरत आहेत. पहिली कहाणी अशी आहे की, सुरुवातीच्या किंग राजवंशात, जपानी लोकांनी शांघायमध्ये अग्निशामक उपकरणे आणली, जी प्रत्यक्षात कृत्रिम पाण्याचा पंप आहे. हा पंप वॉटर बॅग, वॉटर पंपपेक्षा खूपच मोठा आहे आणि पाण्याचे अखंडपणे फवारणी करू शकते, ते आणि आकाश वॉटर ड्रॅगन थोडीशी सारखे आहे, म्हणून त्याला “वॉटर ड्रॅगन” असे म्हणतात, वॉटर बेल्टला "वॉटर ड्रॅगन असे म्हणतात की" वॉटर ड्रॅगन " बेल्ट ”, वॉटर स्प्रे हेडला वॉटर कॅचिंग बेल्ट असे म्हणतात“ वॉटर रबरी नळी ”आणि पाण्याच्या फवारणीच्या डोक्याला“ नल ”असे म्हणतात, जे नंतर“ नल ”म्हणून वाचवले गेले.
दुसरे म्हणजे, १ th व्या शतकाच्या मध्यभागी, कियानलॉंग सम्राट युआनमिंग्युआनच्या पश्चिम बाग, युरोपियन चित्रकार लँग शायनिंगने बागेच्या मध्यभागी ठेवलेल्या १२ राशीचे टॅप्स डिझाइन केले, दर दोन तासांनी स्प्रे वॉटरला दर दोन तासांनी स्प्रे वॉटरचा नमुना आहे. चिनी टॅप्स. नंतर, जेथे पाण्याचे दुकान नलने कोरलेले आहे, ड्रॅगनच्या तोंडातून पाणी वाहते, अशा प्रकारे नलचे नाव.